بررسی زیباشناسی منظومة منوهر و دمالت ظهیر کرمانی

زیبایی مفهومی پیچیده و انتزاعی است که ارایة تعریفی جامع و مانع از آن غیر ممکن است. از سویی همگان می‌توانند درکی از زیبایی داشته باشند اما از سوی دیگر، مانند بسیاری از مفاهیم دیگر همة این ادراکات مورد اتفاق نظر قرار نمی‌گیرد. زیبایی از ویژگی­های ذاتی ادبیات به عنوان یک خصیصة هنری است. در میان عناصر مختلف هنر، شعر از عناصر مهم کلامی است که در قالب زبان و کلام بیان می‌شود و ارتباط تنگاتنگی با مخاطب و خوانندگان خود برقرار می‌کند و در صورتی که شاعر از عناصر زیبایی آفرین استفاده کند، می‌تواند ارتباطی بهتر و سازنده‌تر برقرار نماید. در این مقاله با ‌هدف نقد عملی زیبایی‌شناسی، منظومة منوهر و دمالت از ظهیر کرمانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌، این منظومه پر از احساسات لطیف و ناب است و شاعر با به کار بردن مهارت‌ها و تکنیک‌های ادبی سعی در آرایش کلام نموده است. این بررسی نشان می‌دهد که شاعر از عناصر مختلف زیبایی‌شناسی در جهت نشان‌دادن خلاقیت ادبی خود استفاده کرده است.